Wedstrijdverslag van een Running Center City Hanzeloper

Vandaag stond de 10 km van de AV Hanzesport Running Center City Hanzeloop op het programma. Het was zo lang geleden dat ik een 10 km wedstrijd had gelopen, dat ik geen idee had wat mijn doeltempo zou moeten zijn.

Na mijn tijd van 17.20 op de 5 km bij de Putten Power Run, dacht ik aan een tijd rond de 36.30, maar stiekem hoopte ik zo dicht mogelijk bij de 36 minuten te komen. Gewapend met een paar carbonschoenen die ik de dag ervoor bij Running Center Zutphen had aangeschaft deed ik de warming-up vanuit huis. Die ging al zo lekker vlot dat ik bijna een straatrace tegen de buurkat won.

Bij de loop waren er al veel teamleden van de LAG groep en ook van de andere loopgroepen binnen AV Hanzesport, dus dat was erg gezellig. Vlak voor tijd nog even iedereen succes wensen en ik ging vervolgens vooraan in het startvak staan. Daar kwam ik ook weer bekenden tegen die beiden rond de 33/34 minuten wilden lopen. Het podium leek dus lastig te worden, maar ach, we gaan er gewoon voor!

Om 11.00 klonk het startschot en iedereen ging er als een malle vandoor, zoals het hoort. De eerste 3 km langs de dijk hadden we een redelijk windje mee en na de splitsing van de 5km-loop zag ik dat ik op de 4e plek liep van de 10km. Mijn tempo was eigenlijk iets te hoog, maar het voelde zo lekker dat ik besloot mijn innerlijke Duracell-konijn te omarmen. De nummers 1 en 2 liepen snel wat verder uit, maar de nummer 3 kon ik redelijk volgen en ik liep na 3km zelfs wat op hem in.

Rond de 5 km was de enige drankpost en daar ging het mis voor de nummer 3 die ik al bijna genaderd was; hij greep naast het bekertje en moest afremmen om een ander te pakken. Daardoor kon ik er snel overheen en meteen wat afstand nemen om hem niet te laten aansluiten. Mijn keuze om een kwart liter sportdrank in mijn hand mee te nemen bleek een gouden keuze. Bij de drankpost zat ook mijn gezin te picknicken. Hun support gaf me nog meer vleugels.

De nummer 2 was onderhand onbereikbaar, maar ik liep steeds verder uit op de nummer 4. Het laatste deel was pittig door een modderpad en kleine bochtjes met bruggetjes. Daar voelde ik me net een hindernisloper op een parcours vol verrassingen. Ook hier stond de support van de familie weer klaar!

De laatste km ging langs de grote weg met wat tegenwind en door een stukje stadscentrum over de klinkers. Onder de poort door, klaarmakend voor de eindsprint, had ik niet gelet op de totaaltijd. Toch dacht ik dat zelfs een sub36 erin kon zitten met de kilometertijden die voorbijkwamen. Eenmaal over de streep klokte ik af op 35.33, wat zo dicht bij mijn PR van 10 jaar geleden komt dat ik bijna dacht dat mijn horloge kapot was. Super tevreden mee! Daarna mocht ik nog als 3e op het podium staan en nam ik een mooie bos bloemen mee naar huis, en een medaille die thuis meteen om de nek van mijn dochter ging, met haar zou ik eigenlijk nog de kidsrun lopen voor het eerst, maar zij was geveld door de waterpokken.

Niet te vergeten, een grote pluim voor alle vrijwilligers die de loop mogelijk maakten. Hun inzet en enthousiasme zorgden voor een geweldige sfeer en uitstekende organisatie. Alles was tot in de puntjes geregeld, van de start tot de finish, waardoor het een fantastische wedstrijddag werd. Hulde aan hen, want zonder hen zouden we allemaal nog steeds in het startvak staan te wachten!

Met vriendelijke lopersgroet,

Jeroen Vink